Boboli-tuinen in Florence (Giardino di Boboli)

Boboli-tuinen: wat te zien in Florence

De Boboli-tuinen is het prachtige Italiaanse park van Palazzo Pitti en een van de meest uitgebreide en elegante tuinen van Italië. Laten we de geschiedenis van dit renaissancepark ontdekken, dat wordt beschouwd als een UNESCO-werelderfgoedLaten we een spectaculaire wandeling maken door de lanen vol fonteinen, grotten, monumenten en prachtige landschappen.

Geschiedenis van de Boboli-tuinen

De uitgestrekte Boboli-tuinen bevinden zich aan de andere kant van de Rivier de Arno en is te bereiken vanuit het historische centrum van Florence door de Ponte VecchioHet prachtige park van Palazzo Pitti strekt zich uit tot de heuvel en bereikt de Fort Belvedere.

De oorsprong van de naam is zeer omstreden. Sommigen beweren dat het is afgeleid van de Familie Borgolo, die hier hun tuinen hadden. Echter, in 1418de Pitti-familie verwierf het onroerend goed en bouwde het grootse Palazzo Pitti, later bewoond door de Medici, het Huis van Lotharingen, en zelfs de SavoyDe bouw van dit meesterwerk duurde meer dan vier eeuwen en er worden voortdurend inspanningen geleverd om de schoonheid ervan te behouden.

Bezoek de Boboli-tuinen

Er zijn verschillende ingangen naar de Boboli-tuinenNaast de hoofdingang vanaf de Palazzo Pitti binnenplaats, één aan de Porta Romana-plein, één in de buurt van de Annalena-gebouwen tenslotte één aan de zijkant van de Fort Belvedere.

De beschrijving van het park begint bij de ingang van Palazzo Pitti, precies van de Ammannati-binnenplaats. Het gaat verder richting de arena, beklimt de heuvel en volgt de Viottolone-pad naar de Isola-vijver (De vijver van het eiland Vasca dell'Isola, de fontein van de Harpy). Het tweede deel verkent het gebied richting het Forte Belvedere en eindigt met de Buontalenti-grot, waar de uitgang zich bevindt.

De Mozesgrot in Boboli

Veel kunstmatige grotten worden gecreëerd binnen de Boboli-tuinen om de rechtbank te voorzien van suggestieve en onverwachte hoeken. De Grot van Mozes is gelegen voor de binnenplaats van Palazzo PittiWat het echter uniek maakt, is het terras erboven, waar de Artisjokfontein ( Carciofo ) is gelegen.

De grot is vernoemd naar het rode porfieren beeld van Mozes, ingebed in een nis en gescheiden van het ovale bassin door een leuning. Drie kleine cherubijnen spelen en botsen in de fontein met de centrale waterstraal, wat een speels gezicht creëert.

Rondom de grot zijn ook zuilen en vier nissen met sculpturen van deugden te zien. Een pergola met een blauwe lucht en de allegorie van Roem siert het gewelf van de grot.

De Artisjok (Carciofo) Fontein

Nadat u door de binnenplaats bent gegaan, grenst een licht bergopwaarts pad aan een tuin met buxushagen en kleurrijke bloemen. Als u het pad vervolgt, bereikt u het niveau van de Artisjokfontein, gelegen op het dak van de Grot van MozesDe fontein is zo ontworpen dat hij goed zichtbaar is vanaf de nobele vloer van Palazzo Pitti en is niet toegankelijk voor publiek, omdat het geïsoleerd ligt van het gebouw.

De Artisjok (Carciofo) fontein kreeg zijn naam omdat het vroeger een bronzen lelie bovenop, wat doet denken aan deze groente. Het werd in opdracht van Groothertog Ferdinand I in 1642en de architect maakte gebruik van reeds bestaande architectonische elementen in het park.

Dit kunstwerk bevindt zich op een aantal treden en heeft een achthoekige vormBeelden van tritons en nimfen ondersteunen de twee bassins waaruit het water spuit. Twaalf cupido's met bogen en pijlen zijn aan de rand van de fontein gerangschikt en aan drie zijden bevinden zich extra schelpvormige baaien met verschillende versieringen. De marmeren plaquette herdenkt ook de aankomst.

Vóór deze fontein was er echter al een andere. Het was de Fontein van Juno, ontworpen door Bartolomeo Ammannati en in opdracht van Cosimo I in 1555. Het vierde de aankomst van de eerste aquaduct in Florence, hoewel oorspronkelijk bedoeld voor de Salone dei Cinquecento in Palazzo Vecchio. Toen het werd vervangen door de Artisjokfontein, veel architectonische elementen werden in het park geplaatst, en deze zijn momenteel bewaard gebleven in de Nationaal Bargello Museum.

AMFITHEATER VAN DE BOBOLI-TUIN

Als u de tuin bewondert richting de heuvel, komt u de zogenaamde amfitheater precies voor de achtergevel van Palazzo PittiDe stenen die gebruikt worden voor de bouw van Palazzo Pitti werden onttrokken aan Boboli-heuvel, en in de middeleeuwen werden ze zelfs gebruikt om de straten van Florence.

Gezien de lange geschiedenis van de Boboli-tuinen, veel architecten en beeldhouwers waren betrokken bij het ontwerp, elk met zijn eigen stijl en smaak. De belangrijkste zijn Niccolò Tribolo, Bartolomeo Ammannati, Bernardo Buontalentien Giorgio Vasari.

Bij de bouw ervan rond 1550, het was in wezen een "verzuurd” arena, met verschillende terrassen met bomen en fruitplanten. In een latere periode werden muren en tribunes toegevoegd, versierd met nissen, klassieke beelden, stenen vazen en kleine tempelvormige structuren. In die tijd was het amfitheater een plaats van festiviteiten, zoals de kroning van Vittoria della Rovere, echtgenote van Ferdinando IIIn het theater werden ook theatervoorstellingen en paardenshows gehouden.

De komst van het Huis van Lorraine bracht verdere veranderingen, en het zitgedeelte werd gesloopt om plaats te maken voor de uitgestrekte gazons die vandaag de dag nog steeds zichtbaar zijn. De hoge Egyptische obelisk, ruim zes meter hoog en gemaakt van roze graniet, gelegen in het midden, dateert uit de tijd van Ramses II in de 13e eeuw v.Chr.. Aanvankelijk sierde het de Medici-villa in Rome, maar er staat nu een replica. Het nabijgelegen grijze granieten bassin is ook erg oud, maar werd pas in het park geplaatst in 1840.

BOBOLI'S IJSHUIZEN – GHIACCIAIE DI BOBOLI

Wandelend over de bergopwaartse paden richting de Fontein van Neptunus, kunt u zich op verschillende punten verdiepen en de zijpaden verkennen die door de koele vegetatie leiden. Als u naar rechts gaat, komt u snel twee specifieke ijshuizen tegen in Boboli-tuinen.

Deze cilindrische structuren werden gebouwd in de 1600s op bestaande systemen, waarvan er één belangrijker is. Ze waren in wezen de "koelkasten” van de Tijd en werden gebruikt om eten en drinken het hele jaar door koel te houden, vooral in de zomer. Een populaire trend destijds was het consumeren van een soort sorbet, vandaar de behoefte aan ijs.

De ijshuizen bestond uit een bovenste kamer waar ijs dat uit winterwaterlopen werd geoogst, werd opgeslagen en met stro werd bedekt om het zo lang mogelijk te bewaren. Toen het begon te smelten, bereikte het water, dat een lage temperatuur van ongeveer vijf graden had, de onderste kamer via muurkanalen.

Zijnissen bewaarden voedsel en drank en stonden in wisselwerking met de bassins die dit ijskoude water verzamelden. Zodra een bepaald niveau was bereikt, stroomde het water naar Palazzo Pitti te gebruiken als drinkwater en voor verkoeling, vooral in de zomer.

De ijshuizen bleven bestaan tot de 19e eeuw toen ze werden omgebouwd tot waterreservoirs, omdat de bewaar- en koelmethoden veranderden.

WEIDE VAN DE KASTANJEBOMEN (CASTAGNI)

Als u de bergopwaartse wandeling voortzet, bereikt u de Weide van de kastanjebomen, een zeer handige plek om te ontspannen en weer op krachten te komen. U kunt genieten van een prachtig uitzicht vanaf de “panoramisch terras"uitkijkend Palazzo Pittide Paleis van Meridiana, en het witte marmeren beeld van Pegasus. Gelegen aan het einde van een glooiende weide, vertegenwoordigt het het hedendaagse symbool van de Tregio VScany.

TINDARO DOOR IGOR MITORAJ IN BOBOLI

Een van de moderne sculpturen die zichtbaar zijn

In de Boboli-tuinen is "Gebarsten Tindaro of Tindaro geschraapt" door Igor Mitoraj. Dit Poolse kunstenaar, die vele jaren in Italië woonde, schonk dit bronzen beeld naar Florence tijdens zijn tentoonstelling in 1998Het vertegenwoordigt Tindarode koning van Sparta, een mythologisch personage beschreven door Homerus in de IliasDe beeldhouwer stond bekend om zijn inspiratie uit de klassieke wereld voor zijn heroïsche hoofden, gezichten en bustes die perfecte schoonheid symboliseerden.

VIOTTOLONE VAN DE BOBOLI-TUIN

De Viooltje is de secundaire as van de Boboli-tuinen, zich uitstrekkend naar Romeinse poort. Gebouwd tussen de 17e en 18e eeuw, cipressenbomen flankeren het, en andere lanen kruisen het, zoals de Platanuslaan, zich aan beide kanten vertakkend te midden van bosjes van groenblijvende eiken.

Ook bekend als Cipreslaan, het heeft een steile helling en eindigt met de decoratieve bestrating van de Windroos, gemaakt van gekleurde kiezels. Er zijn veel marmeren sculpturen aanwezig, waarvan sommige ook populaire tijdverdrijven symboliseren, zoals het spel van de fytolacca.

CERCHIATE EN RAGNAIE

De kruisende paden worden genoemd Cerchiate Groot en kleinigheidje, gekenmerkt door gewelven bedekt met dichte boomtakken, waardoor iets lijkt te ontstaan dat lijkt op plantaardige galerijen.

Zeer uniek zijn ook de Ragnaie, lange lanen met hoge en compacte heggen die vroeger werden gebruikt om vogels te vangen. Tegenwoordig zijn het rustige plekken om in de koelte op stenen banken te zitten en te genieten van de stilte en frisheid.

In het verleden had dit deel van het park echter een agrarische en jachtfunctie. Deze gronden vormden de tuinen en jachtgebieden van de Florentijns hof. De Cerchiaatdiende daarentegen als opslagplaats voor de meest kwetsbare planten gedurende de winter.

Aan de rechterkant van het hoofdpad vindt u de Cantiere della Sughera en de Boven Botanische tuinDe eerste doet nu dienst als kwekerij, maar werd vroeger bewoond door tuinders.

BOVENSTE BOTANISCHE TUIN BIJ BOBOLI

Nadat u door een poort bent gegaan, kunt u de Bovenste Botanische Tuin, die diende als een groentetuinn in het verleden, maar huisvestte ook zeldzame en exotische soorten zoals ananasDeze tuin is op verschillende niveaus aangelegd en beschikt ook over een vijver met waterlelies, verdeeld over meerdere cellen.

PALEIS VAN MERIDIANA

Op weg naar de Viale della Meridiana, naast Palazzo Pitti, vindt u de Paleis van Meridiana, ontworpen in een neoklassieke stijl. Groothertog Pietro Leopoldo opdracht gegeven, maar de Lotharingen en Savoye families ook bewoond. Tegenwoordig herbergt het de Museum voor Mode en Kostuum. “Paleis van Meridiana"komt van de Meridiaan zonnewijzer met een bevestigde camera obscura van 1696. Je kunt het gnomongat vinden op het gewelf van de kamer, te midden van het fresco dat de allegorie van de Tijd uitbeeldt. Het Pegasusbeeld staat voor het gebouw, gezien vanaf de Prato dei Castagni en nog een oud stenen bassin.

GROTTA DI ANNALENA OF GROTTA VAN ADAM EN EVA

Vervolgens komt u op een binnenplaats waar een verzameling citrusplanten is tentoongesteld, gerangschikt in prachtige terracotta vazen. Het pad bergafwaarts leidt naar een andere ingang van de Boboli-tuinen, met uitzicht op Via Romana. Direct voor de enorme ruimte die ooit door rijtuigen werd gebruikt, vindt u de Grot van Adamo en Evaook bekend als de Grot van Annalena, vernoemd naar het klooster dat hier vroeger stond. Twee machtige Dorische zuilen gaan de grot voor en de binnenmuren zijn bedekt met namaaksponsachtige concreties, waaronder drie macarons opvallen. In het midden van de scène staat een sculpturale groep van Adam en Eva geplaatst op een voetstuk in het midden van het bassin.

BOBOLI-LIMONAÏE

Een prachtige poort kondigt de elegante gebouwen van de Limonaia. Oorspronkelijk noemden ze de "dierenverblijf"omdat het dieren huisvestte die werden gebruikt voor koken, jagen of die als exotisch werden beschouwd. Later, tijdens de winter, de Medici-familie plaatsten hier hun uitgebreide collecties citrusvruchten, terwijl de Tuin van het Eiland werd in plaats daarvan versierd. De gevels van de Limonaia gebouwen, geschilderd in Lorena groen, hebben drie portalen met cartouches en festoenen erboven. Deze structuren worden nog steeds verwarmd en gebruikt als schuilplaats citrusplanten.

Ook de voortuin, verdeeld in kleurrijke geometrische bloemperken, is prachtig.

Als u verder loopt, komt u de Fontein van de Druivenoogst tegen, die een man met een emmer op zijn schouders de inhoud in een wijnvat gietend, met een kind naast zich.

EILANDBEKKEN VAN BOBOLI – het Isolottobekken

Aan het einde van het hoofdpad ligt het prachtige eiland Bekken verving de Bad van Venus, waarvan de architectonische elementen werden gebruikt om andere fonteinen te versieren, zoals de Artisjokfontein.

Het is een massieve ovale structuur omgeven door steeneiken bomen, waaronder 16 marmeren en stenen beelden van mythologische en pastorale figuren. Paren van leeuwen bewaken ook de vertakkende lanen. Aan de zijkanten, twee loopbruggen verbinden het eilandje met het vasteland, hoewel ijzeren poorten vergezeld door twee teams van kolommen bekroond door beelden van Steenbokken, symbolen van de Medici, blokkeer de openbare toegang.

FONTEIN VAN OCEAAN

Aanvankelijk was de Tuin van het Eiland was versierd met bloemen en citrusplanten, die nog steeds langs de stenen hek. Later, de standbeeld van Oceanus, ook bekend als Neptunus, werd toegevoegd. Dit beeld werd aanvankelijk in het midden van de arena geplaatst, maar bleek ongeschikt voor de locatie vanwege toernooien en theatervoorstellingen.

Oceaan, gebeeldhouwd door Giambologna (Fontein van de Oceaan door Giambologna), wordt afgebeeld omringd door de riviergoden Nijlpaard, Gangesen EufraatDe bas-reliëfs op het voetstuk beelden scènes uit van de Ontvoering van Europade Triomf van Neptunusen Diana's bad.

Het hier tentoongestelde beeld van Oceanus is een replica van 1911, aangezien het origineel bewaard is gebleven in de Bargello-museum.

Ook uit de wateren van het grote bassin komen de volgende soorten naar voren: Perseus op Pegasus en Andromeda geketend naar de rots.

Het decor wordt gecompleteerd door schelpvormige fonteinen met harpijen en zeedieren, naast de balustrade van het grote bassin.

PRATO VAN DE KOLOM

Doorgaand langs de laan die leidt naar Romeinse poort, je passeert bosjes totdat je de Prato delle Colonne. Hoge platanen, standbeelden en stenen bustes omzomen de ruime groene halfronde ruimte. De weide komt van de twee rode granieten zuilen, die eindigen in twee witte marmeren vazen.

Bij de ingang van de tuin kom je terecht in een rotonde met hoge en netjes gesnoeide heggen en stenen beelden. Vooral de Fontein van de Botticella, een typisch beeldhouwwerk met een populair thema. Het beeldt een boer uit die wijn uit een vat schenkt. Aanvankelijk viel het water in een bassin gemaakt van een oude Romeinse sarcofaagHet getoonde werk is echter een replica.

Smalle paden door hoge, gesnoeide heggen leiden terug naar de Eilandbekken, vanwaar andere paden zich vertakken in dichte bossen.

FONTEIN VAN DE MOSTACCINI

Er zijn talloze paden die u kunt nemen om terug te keren naar de heuvel van het park. In het bos langs het hoofdpad kunt u bijvoorbeeld prachtige natuurlandschappen doorkruisen, waarbij u even vergeet dat u zich in een stadspark uit de Renaissance bevindt.

De Boboli-tuinen wordt aan één kant begrensd door de oude stadsmuren. Het steile pad leidt ook naar de merkwaardige Fontein van de Mosterdzaadjes. Het is behoorlijk suggestief, samengesteld uit 16 stappen en mollige macarons, waaraan het kunstwerk zijn naam ontleende. Er moet echter aan worden herinnerd dat dit een rudimentaire methode was om vogels en kleine fauna. Ze werden hier onbewust in de netten gelokt die om hen heen waren geplaatst. In de buurt is ook de buste van Jupiter, gemaakt door Giambologna.

LABYRINTHEN VAN DE BOBOLI-TUIN

In de 1600s, het zijbos naast de Viooltje, richting de oude stadsmuren, gekenmerkt drie labyrinten, onderscheiden als de onderste, middelste en bovenste labyrinten. In de loop van de tijd werden er verschillende wijzigingen aangebracht, wat leidde tot hun verdwijning. Alleen de Upper of "oud"doolhof wordt nu herinnerd, dankzij de aanwezigheid van de Fontein van de Kleine vogels.

De belangrijkste reden dat ze aan hun lot werden overgelaten en overwoekerd raakten, was de aanleg van een rijweg die het eilandgebied moest verbinden met de Tuin van de Cavaliere.

Aanvankelijk had het Bovenlabyrint een elliptische vorm, bestaande uit paden omzoomd met steengroeven. eikenbomen die smaller werd naarmate ze het centrum naderden. De locatie van de Prato della Danza, nu gemarkeerd door de Fontein van de kleine vogels Het labyrint was omgeven door banken en vormde het middelpunt.

De fontein bevat elementen uit andere architectonische werken en verschillende periodes. Wandelen door deze bossen met eeuwenoude bomen, met hun stevige en gedraaide stammen, biedt een prachtige ervaring.

BOBOLI CAVALIER TUIN

Eenmaal weer bij de hoofdheuvel aangekomen, is er een dubbele trap, bekend als een "tenen, leidt naar het bastion van de Ridders, dat ooit deel uitmaakte van de Florentijnse vestingwerken.

CAVALIER'S PALACE EN PORSELEIN MUSEUM

Het paleis is gebouwd op een bassin dat voorheen water aan het park leverde. De naam is afgeleid van het oorspronkelijke gebouw dat door de ridder werd gebruikt Malatesta-baglioni. Na de renovatie, Kardinaal Leopoldo de' Medici en het Huis van Lotharingen gebruikten het ook. Ze stonden erom bekend dat ze daar zomerfeesten organiseerden en dansten.

Het gebouw in neoklassieke stijl heeft een pastelkleurige gevel met geometrische versieringen, terwijl terracotta vazen en beelden het dak sieren. Momenteel herbergt het de Porseleinmuseum, waar collecties keramiek van Sèvres, Ginorien Meißen worden weergegeven.

FONTEIN VAN DE APEN VAN BOBOLI

De charmante tuin aan de voorzijde bestaat uit bloemperken met buxusranden, met de Fontein van de Apen in het midden. Gemaakt met verschillende architecturale elementen afgeleid van andere constructies in Boboli-tuinen, de fontein is vernoemd naar de drie bronzen apen aan de voet van het bassin.

Aanvankelijk waren er vijf apen, maar er is er nu één met zijn welp bij de Metropolitaans Kunstmuseum in New YorkDe hertogen van Urbino gaven opdracht tot de apen, en ze kwamen in Florence aan na het huwelijk van Vittoria della Rovere naar Ferdinand II de' Medici.

De fontein is compleet met de Putto-visser van wit marmer, maar de tentoongestelde fontein is een replica, net als alle andere elementen.

Bezoekers trekken massaal naar deze plek vanwege het prachtige panoramische uitzicht dat alle omliggende heuvels omvat. Het is een ongelooflijk gezicht dat wordt gekenmerkt door olijfgaarden, bos, fortenen kerken, zoals de Kerk van San Miniato, zichtbaar in de verte.

STANDBEELD VAN OVERVLOED VAN BOBOLI

De Boboli-tuinDe centrale as van bereikt zijn hoogtepunt met het Overvloedbeeld, afgebeeld met een bundel gouden tarwe en een hoorn des overvloedsVanaf dit punt kunt u genieten van het prachtige uitzicht vanaf de heuvel naar Palazzo Pitti.

Het beeld, gemaakt door een student van Giambologna, was aanvankelijk gewijd aan Franciscus I's vrouw, Giovanna van Oostenrijk, die vroegtijdig overleed. Door verschillende omstandigheden veranderde de naam echter, wat staat voor de periode van overvloed die de Groothertogdom Toscane ervoer in de 1600s onder de Medici dynastie.

NEPTUNUS' BASIN – De fontein van de vork

Met verschillende terrassen kom je Het bekken van NeptunusHet ligt precies op de plek waar vroeger het water stroomde om de tuinen te irrigeren en waar vissen werden gekweekt.

De god Neptune is afgebeeld in het midden van de fontein, omringd door naiaden en tritons. Vanwege de vorm van zijn drietand, heeft het de bijnaam "vorkfontein" of "gevorkte fontein.”

Kaffeehaus Boboli-tuinen

Het bezoek aan de Boboli-tuinen richt zich nu op het gebied richting de Belvedere-fort. Via paden en kleine straatjes te midden van goed onderhouden heggen en verzorgde gazons bereikt u de KoffiehuisHet is een cirkelvormig paviljoen in rococostijl, in opdracht van Pietro Leopoldo in 1776.

Oorspronkelijk genoemd de Casino van Delizia, het was een unieke rustplaats voor het hof tijdens hun wandelingen, waar ze even stopten om te genieten warme chocolademelk in plaats van koffie, zoals je zou denken. Vanwege zijn exotische kenmerken, zoals een uivormige koepel, kreeg het de bijnaam “Chinees Paviljoen.” De buitenkant is in het licht geschilderd groene kleur van de Huis van Lotharingen, maar in het verleden was het ook Pompeïsch rood.

Het heeft een gewelfd plafond met vogelfresco's, terwijl de muren landschappen en monochrome figurenHet gebouw is verspreid over drie verdiepingen, waarbij de onderste de keukens herbergt en de middelste de Grote zaal geflankeerd door knus zitkamers en tenslotte het bovenste belvedère met de koperen koepel waarop de windwijzer draait.

Tuin van Ganymedes in de Boboli-tuinen

Afdalen van de twee symmetrische trappen van de Koffiehuis, waartussen een kleine kunstmatige grot te zien is, bevindt u zich in de Tuin van Ganymedes.

De zijkanten van dit groene gebied zijn voorzien van wijnrankterrassen en fruitbomen. Een ovaal bassin is versierd met de Fontein van Ganymedes in de centrale positie. De witte marmeren sculpturale groep beeldt de mythologische legende van Jupiter transformeren in een adelaar om Ganymedes, het object van zijn genegenheid, te ontvoeren. Vanaf de hoogten van deze tuin kunt u ook genieten van een prachtig uitzicht over Florence, met hoogtepunten zoals De koepel van Brunelleschi en De bel van Giotto toren.

TUIN VAN JUPITER EN FONTEIN

Na de Viale della Meridiana, kom je aan in de tuin die bekend staat als de Tuin van Jupiter, waar je de godheid zittend kunt zien. Aanvankelijk vertegenwoordigde het beeld God de Vader en was bedoeld voor de Kathedraal van Santa Maria del Fiore.

Later werd het werk getransformeerd in Jupiter, bliksemschichten in zijn handen en een zwarte adelaar, die niet meer bestaat. Vroeger liet een pijp in het beeld water stromen, dat in een bassin eronder stroomde. De omliggende tuin, afgesloten voor het publiek met een lage leuning, bestaat uit geometrische buxushagen en rozentuinen.

GROTTICINA DELLA MADAMA (Mevrouwengrot) BIJ BOBOLI

Een zijpad leidt naar de Grotticina van Madama, zo genoemd omdat het bedoeld was voor de Medici Grootvorstinnen, die die titel droeg. Eleonora van Toledode echtgenote van Cosimo Igaf opdracht voor de bouw van deze kunstmatige grot naast de muren van het San Giorgio-klooster, waar dwergvruchten werden gekweekt.

De buitengevel is versierd met neprotsen en de ingang, bekroond met een fronton, is klein en wordt begrensd door een witmarmeren frame dat contrasteert met de andere elementen.

De vloer in het interieur is voorzien van geometrische patronen in wit marmer en rode terracotta. Het gewelfde plafond is tonvormig, met nissen en kasten omzoomd door reproducties van poreuze rotsen en groteske en mythologische schilderijen.

Ook de zijwanden zijn bekleed met kozijnen en nissen, terwijl de achterwand geheel bedekt is met namaakstalactieten, waartussen sculpturen van geiten, cherubijnen met dolfijnen en een ramskop opduiken.

STEENBOK SYSTEEM VOOR DE MEDICI

Kosimo Ik had affiniteit met de dierenriem teken van Steenbok, symboliserend traagheid en koppigheid, deugden die nodig zijn om prestige en begeerde sociale posities te bereiken. Hij vergeleek zichzelf met de grote invloedrijke figuren uit het verleden, zoals Keizer Augustus en Karel V, die onder dit sterrenbeeld geboren zijn.

Kosimo werd geboren in juni onder het teken van Tweeling, maar hij nam de Steenbok symbool omdat het samenviel met zijn benoeming tot Hertog van Florence.

Ten slotte is de Grotticina van Madama heeft een ovaal bassin met leeuwenpoten, hoewel het een replica is. Tijdens de 19e eeuw, raakte deze ruimte in verval en diende zelfs als opslagruimte voor meubels totdat deze in de jaren 1920 werd herontdekt en gerestaureerd. 20e eeuw.

DACIAANSE STANDBEELDEN IN BOBOLI

Aan het einde van de Viale della Meridiana, in de buurt van Palazzo Pitti, twee bijzondere sculpturen op sokkels bevinden zich. Dit zijn beelden van Dacische gevangenen van de 2e eeuw na Chr., gemaakt van Egyptische rode porfier. In de Boboli-tuinen, er zijn meer dan 250 beeldenwaarvan bijna de helft afkomstig is uit de Romeinse tijd. Ze werden hierheen overgebracht, voornamelijk tijdens de 18e eeuw, in opdracht van Groothertog Leopold van Lotharingene. Vroeger sierden deze twee beelden het Forum van TrajanDe twee sokkels waarop ze staan, zijn voorzien van marmeren reliëfs die ooit een Romeinse triomfboog opgericht ter herdenking van overwinningen tegen Germaans en Oosterse volkeren.

De Buontalenti-grot in de Boboli-tuinen – ook bekend als Grotta Grande of de Grote Grot

Een van de beroemdste grotten in de Boboli-tuinen is de Grotta Grande of Buontalenti's grot, ontworpen door Goedaardig, een student van Giorgio Vasari. Het ligt direct naast de uitgang van de Vasari-corridor, die doorloopt naar boven naar Palazzo Pitti. De architectuur van de grot is divers omdat er door veel kunstenaars uit verschillende tijdperken aan is samengewerkt.

Voor de grot was een kwekerij waar het water uit de Ginevra-fontein samenkwamen en dienden als watervoorziening voor Palazzo Pitti.

GEVEL VAN De Buontalenti-grot in de Boboli-tuinen

Als u de trap naar rechts afdaalt, na de beelden van de Daci, een prachtig uitzicht op de De grot van Buontalenti opent. Als je dichterbij komt, kom je ook langs een muur bedekt met klimmende citrusbomen, waarlangs de Vasari-corridor loopt.

De voorgevel van de grot is verdeeld in twee niveaus. In het onderste deel, met klassieke lijnen, vallen de twee cilindrische zuilen in rode steen op, bekroond door een architraaf. De zijnissen herbergen daarentegen twee beelden van goden.

Eén daarvan is het beeldhouwwerk van Ceres, de godin van de aarde en de oogst, in dit geval afgebeeld met een slang. Het werd aanvankelijk verondersteld Vooravond en was bestemd voor de Duomo van Santa Maria del Fiore. Het andere beeld is dat van Apollo, waarvan de vormen doen denken aan David van Michelangelo.

Het tweede niveau van de gevel contrasteert met de concreties van namaakkalksteen, waar zich ook de Wapenschild van de Medici, allegorieën van Vrede en Rechtvaardigheid, mozaïekenen slingers. Cosimo I de Medicide Steenbok, en de schildpad hield heel erg van twee symbolen.

KAMERS VAN De Buontalenti-grot in de Boboli-tuinen

De Grote Grot bestaat uit drie kamers, de een voor de ander. De decoraties verwijzen naar symbolieken die verband houden met een initiatiepad, voornamelijk gewenst door Francesco Ik de Medici, een gepassioneerde alchemist. Volgens zijn idee vertegenwoordigden de nagemaakte kunstmatige omgevingen de reis van de mens naar de kennis en waarheid van het universum.

EERSTE KAMER VAN DE GROT

De hoofdruimte, in een vierkante vorm, is de grootste. Het is versierd met kalksteenconcreties, stalactieten en poreuze rotsen die een voorouderlijke natuur oproepen. In het midden zijn er ook menselijk en dier vormen. Men kan herders en geiten opmerken die gemaakt zijn met verschillende soorten stenen.
Het gewelf is versierd met een trellis, in het midden waarvan zich het oculus bevindt. Vroeger was er een glazen bassin waarin vis zwom, en creëren met hun beweging een spel van licht en reflecties.

In de versiering van de hoeken zijn afgietsels verwerkt van De gevangenen van MichelangeloDe originele sculpturen, die nu bewaard worden in de Galleria dell'Accademia in Florence, werden in 1585 in de grot geplaatst toen de neef van de kunstenaar ze aan de Medici-familie. Vanwege hun verslechtering werden ze verplaatst en de exemplaren die nu te zien zijn, dateren uit 1909.

TWEEDE KAMER VAN DE GROT

De tweede kamer, gelegen in het midden, is de kleinste en heeft een meer klassieke uitstraling. De poreuze decoraties blijven, maar fresco's overheersen zowel op het gewelf als op de muren, waar onder andere die gerelateerd zijn aan de godin Juno en Minerva kan worden gezien. Het prachtige beeldhouwwerk van Parijs en Kanalen Helen staat centraal.

DERDE KAMER VAN DE GROT

In de derde kamer overheersen fresco's die traliewerk voorstellen op zowel de muren als het gewelf. Er zijn kristalbergen in de nissen en werken gemaakt met verschillende soorten stenen, koralen en schelpen. In het midden van de kamer staat een wit en groen marmeren bassin, waarop het standbeeld van Venus staat, gemaakt door Giambologna, wordt geplaatst. Vier saters, hangend aan de baai, omringen de godin, vastbesloten om haar met water te bespatten.

Kunstmatige grotten waren een klassiek element van renaissancetuinen en de daaropvolgende eeuwen. Ze waren bedoeld om ontzag en verwondering te creëren, een primitieve natuur op te roepen en ondergrondse omgevingen na te bootsen.

Ondanks het ontbreken van waterpartijen bieden ze nog steeds prachtige, sprookjesachtige taferelen en zijn ze nog steeds zeer suggestief.

BACCHINO FONTEIN

Naast de uitgang van het park is eindelijk de Bacchino-fonteinHet toont de dwerg Morgante gekleed als Bacchus, de god van de wijn, rijdend op een schildpad.

Morgante was de favoriete dwerg aan het hof van Cosimo I de' Medici, en zijn naam komt van een reus in een gedicht uit die tijd.

Dankzij de privileges die hij genoot, werd hij vaak door hofkunstenaars afgebeeld. Bijvoorbeeld bij Palazzo Pitti, daar is het dubbelportret van Brons, waar hij vanuit beide perspectieven volledig naakt wordt afgebeeld.

Het beeldhouwwerk van de Bacchino-fontein is een kopie, aangezien het origineel zich in de Bargello-museum.

Het mooie en immense Boboli-tuinen wandeling eindigt met deze laatste stop. Om dit ten volle te waarderen oase van rustVanwege de schilderachtige bezienswaardigheden wordt aangeraden om minimaal drie uur voor een bezoek uit te trekken.