Palazzo Vecchio (Palazzo della Signoria) in Florence: kaartjes en wat er te zien is

Palazzo Vecchio: wat te zien in Florence

Palazzo Vecchio of Paleis van de Signoria, het politieke hart van Florence voor meer dan zeven eeuwen, is een onmisbare bestemming op een reis naar deze stad. De beslissingen die binnen haar muren zijn genomen, hebben bijgedragen aan de transformatie van Florence tot de prachtige Renaissancestad die wereldwijd bekend is. Laten we nu haar geschiedenis, kamers en artistieke schatten verkennen.

De geschiedenis van Palazzo Vecchio in Florence

Aanvankelijk was de plaats waar Palazzo Vecchio staat vandaag de dag bezet door de Romeins theater, waar zich nog steeds enkele ondergrondse ruimtes bevinden.

De welvarende periode van Florence begon in de 13e eeuw toen het zijn munteenheid en handels- en financiële bedrijven had. De wens van de nieuwe bourgeoisie om deel te nemen aan het openbare leven werd duidelijk, vooral met de machtsovername van de rijken Medici-familie.

De Medici-familie van Florence

De Medici-familie waren prominente Florentijn bankiers die zaken deden in heel Europa, maar onvermoeibaar werkten om de stad om te vormen tot een artistiek kapitaal. Naast het verbeteren van de sociale leefomstandigheden sponsorden ze veel openbare werken en waren ze actief in religieuze zaken. Het is het vermelden waard dat drie pausen afstammen van deze familie.

De Medici-familie staat misschien het meest bekend om hun mecenaat, en dankzij hen werd Florence de bakermat van de Renaissance.

Cosimo I de' Medici breidde de Paleis van Priori om het om te vormen tot zijn verblijfplaats, waar hij bleef totdat hij naar de nieuwe Palazzo Pitti, gelegen voorbij de Rivier de Arno.

Om deze reden kreeg het gebouw de naam “Palazzo Vecchio” (oud paleis)Het werd echter opnieuw het centrum van het openbare leven toen Florence de hoofdstad werd van de Koninkrijk Italië van 1865 naar 1871.

Palazzo Vecchio is nog steeds het hart van de stad. Het herbergt de gemeentelijke en burgemeesterskantoren, maar bovenal is het een van de meest belangrijke musea in Florence.

Architectuur van Palazzo Vecchio

Het gebouw, dat uittorent boven Piazza della Signoria, het resultaat van wijzigingen aan een eerder versterkte structuur. De opvallende Arnolfo-toren, genoemd naar de architect, is een uitbreiding van deze constructie. Dit verklaart waarom de toren niet perfect gecentreerd is ten opzichte van de voorgevel van het paleis.

Door de turbulente tijden is de oorspronkelijke Paleis van Priori (Palazzo Vecchio) leek op een fort. Met de komst van Cosimo I de' Medici werd het echter aangepast en verfraaid met de bijdrage van invloedrijke kunstenaars uit die tijd.

Toen de hertogen verhuisden naar Palazzo Pitti voorbij de Rivier de Arno, ze creëerden ook de Vasari-corridorDeze geheime doorgang verbond Palazzo Vecchio met de nieuwe Hertogelijk Paleis, door de Uffizi en de Ponte Vecchio.

Gevel van Palazzo Vecchio

De imposante buitengevels van Palazzo Vecchio, bedekt met rustiek gesteente, geven nog steeds een gevoel van kracht en stevigheid. Een uitstekend balkon ondersteund door kleine bogen bevindt zich naast de smalle Gotische kruisramen ramen. De vierkante kantelen van het paleis verschillen van de koninginnenpage of Ghibelline kanteels van de toren.

Een trap leidt naar de ingang van het paleis, terwijl een verhoogd platform genaamd de “arengario” strekt zich uit langs de zijkant. De naam komt van een reling die ooit de ruimte scheidde waar de priori stadsceremonies observeerden.

Standbeelden van Donatello voor het Palazzo Vecchio

Voor de hoofdgevel van Palazzo Vecchiozijn kopieën te zien van verschillende sculpturen die oorspronkelijk op verschillende plekken stonden. Donatello was de auteur van twee van deze bronzen werken. Zijn heraldische leeuw, de Marzocco, symboliseerde de Florentijnse Republiek met zijn poot rustend op een schild.

Het beeldhouwwerk van Judith vermoordt Holofernes vertegenwoordigde de deugden van de Florentijnse heersers. Het originele beeld bevindt zich binnen Palazzo Vecchio, terwijl het leeuwenbeeld bewaard is gebleven in de Bargello-museumOorspronkelijk stonden ze aan weerszijden van de toegangspoort, maar in de 16e eeuw werden ze verplaatst om plaats te maken voor twee andere imposante sculpturen.

David van Michelangelo op Piazza della Signoria

David van Michelangelo, gemaakt in 1504, was oorspronkelijk bedoeld om het plein te versieren vóór de Kathedraal van FlorenceDe perfecte vormen en belichaamde idealen waren echter geschikter om de Florentijnse Republiek van die tijd te vertegenwoordigen.

Het standbeeld verving Donatello's "Judith en Holofernes.” Toch, in 1873, vanwege de kwetsbaarheid van het materiaal en de noodzaak om het te beschermen tegen weersinvloeden, werd het verplaatst naar de Accademia Galerij.

De leegte die overblijft in Piazza della Signoria werd nooit geaccepteerd door de Florentijnen. In 1910, door middel van een openbare wedstrijd, beeldhouwer Luigi Arrighetti een perfecte replica gemaakt die nog steeds zichtbaar is voor de ingang van Palazzo Vecchio.

Aan de andere kant van de trap staat het standbeeld van Hercules en Kak door Baccio BandinelliBandinelli slaagde er echter nooit in om te evenaren Michelangelostijl en de kritiek op hem was hard.

Marmeren inscripties van Palazzo Vecchio

In de buurt van het portaal ziet u ook de zogenaamde “lemmi marmer, bedoeld om een ketting te ondersteunen die de doorgang van karren naar de binnenplaats verhinderde.

Ik veronderstel dat ze vertegenwoordigen Filemon en Baucis, een Grieks mythologisch koppel. Volgens de legende werden ze door de goden. De mannelijke figuur lijkt op een eik, terwijl de vrouwelijke figuur lijkt op een lindeboom, wat duidelijk te zien is aan de poten van de beelden, die in takken gewikkeld zijn.

De opvallende marmeren gevel boven de deuropening, met een blauwe achtergrond en gouden lelies, wordt omringd door verschillende elementen. In het midden is een stralend monogram, terwijl aan de zijkanten twee gouden leeuwenHet opschrift wilde ons er ook aan herinneren dat Christus was de koning van de stad, en niemand kon Hem omverwerpen en Zijn macht overnemen. Het werd in opdracht van de gonfalonier Niccolò Capponi in 1551, die destijds het hoogste ambt in Florence bekleedde en toezicht hield op de rechtspraak.

WAPENSCHILDEN VAN PALAZZO VECCHIO

De overmaatse kleurrijke wapenschilden onder de bogen van de loggia van Palazzo Vecchio de verschillende politieke fasen van de Florentijnse RepubliekDe negen vlaggen, geschilderd in 1313, herhaal langs de gehele omtrek van het voorste gebouw. Ze vertegenwoordigden voornamelijk de twee belangrijkste Florentijnse politieke facties, de Welfen en de Ghibellijnenen de verschillende bondgenootschappen die met andere machten zijn gesloten.

NEGEN FLORENTIJNSE WAPENSCHILDEN

Het bekendste symbool dat de stad Florence nog steeds vertegenwoordigt, is de Rode Florentijnse lelie op een witte achtergrond. Vroeger was dit het wapen van de Welfen, aanhangers van het pausdom. Omgekeerd hadden de Ghibellijnen, aanhangers van de keizer, de witte lelie op een rode achtergrond op hun vlag.

Het witte wapen stelde het Florentijnse volk voor en de gonfalonier van justitie met een rood kruis.

Het rood-witte wapenschild vertegenwoordigde de alliantie tussen Florence en Fiesole.

Het wapen van de kerk, waarop de gouden sleutels op een rode achtergrond, werd ook gebruikt door de Florentijnse Republiek als teken van loyaliteit aan de Paus.

Het blauwe schild met het gouden woord “Vrijheden“diende de Florentijnse Republiek om de democratie te vertegenwoordigen, vrij van keizerlijke invloeden.

De vlag met een rode adelaar met een lelie op zijn kop en een groene draak daaronder werd geschonken door de Paus naar de MevrouwHet was een blijk van dankbaarheid voor de steun aan Karel van Anjoude Koning van Napels, in de oorlog tegen koning Manfred van Sicilië, gesteund door de Ghibellijnen.

Het blauwe schild met gouden lelies vertegenwoordigde de Koning van Napels, Karel van Anjou, toen hij diende als de Podestà van Florence.

Het verdeelde wapen met gouden lelies aan de ene kant en rode en gouden lijnen aan de andere kant symboliseerde Koning Robert van Anjou, de heerser van de stad, in 1303.

DE TOREN VAN ARNOLFO

Paleis van de Signoria (Palazzo Vecchio) is direct herkenbaar aan zijn 94 meter hoog toren. Als je ernaar kijkt, is het duidelijk dat het gecentreerd moet worden op het gebouw. Het is de voortzetting van een bestaande toren van het oorspronkelijke paleis. Het is vernoemd naar de architect Arnolfo van Cambio, die verantwoordelijk was voor de aanpassingen aan het paleis.

Bovenop de toren bevindt zich de zogenaamde “kleine gevangenis, een specifieke gevangenis die wordt gebruikt voor invloedrijke persoonlijkheden, zoals Cosimo de' Medici en Girolamo SavonarolaIn de klokkenkamer bevinden zich drie klokken. Een daarvan is de Martinella, die vroeger in de stadsmuren stond en diende om oorlog of gevaar aan te kondigen. Nu wordt het gebruikt bij speciale gelegenheden, zoals herdenkingen of evenementen in de stad. De andere twee klokken zijn de middag- en centrale klokken, die worden gebruikt om de uren te slaan.

Het dak van de toren, toegankelijk via een wenteltrap, is versierd met een kopie van de windwijzer in de vorm van een heraldische leeuw, met de staf die eindigt in de Florentijnse lelie. Het origineel staat binnen, naast de 13e-eeuwse zalen. Tot slot dateert de grote klok op de gevel van de toren uit 1667.

TOEGANGSDEUREN VAN PALAZZO VECCHIO

Naast de ingang aan de voorzijde Piazza della Signoria, er zijn er nog anderen. De Porta della Tramontana ontleent zijn naam aan de wind die in die richting waait. Het is versierd met een groot fronton en twee lege zijnissen. Het leidt naar een gebied dat wordt gebruikt voor tijdelijke tentoonstellingen, terwijl het in het verleden de Wapenkamer waar wapens en munitie werden opgeslagen.

Aan de andere kant, de Poort van de Dogana was vroeger de toegangspoort voor goederen die onderhevig waren aan douanerechten. De binnenplaats herbergt nu de kassa van het museum.

DE BINNENPLAATS VAN MICHELOZZO

De binnenplaats van Michelozzo is de mooiste en meest schilderachtige in Palazzo Vecchio. Men is verbaasd over de prachtige versieringen wanneer men door de hoofdingang binnenkomt. Het is vernoemd naar de architect die het in 1840 ontwierp. 1565 ter gelegenheid van het huwelijk van Franciscus I de' Medici en Johanna van Oostenrijk.

Veel van de versieringen werden uitgevoerd door Giorgio Vasari. Onder de ingang zijn de emblemen van de kerken en corporaties van Florence uit die historische periode gereproduceerd. De landschapsgezichten tonen de belangrijke steden van de Habsburgse Rijk, inclusief Wenen, Praagen BratislavaKleurrijke, groteske versieringen bedekken de gewelven van de ingang.

Wanneer u de uitgebreide, met stucwerk bedekte zuilen bewondert en naar de lucht kijkt, krijgt u ook een ongewoon uitzicht op de torenhoge De toren van Arnolfo.

De elegante porfier fontein in het midden van de binnenplaats is een oude waterput vervangen door een marmeren bassin en een bronzen beeld van een putto met een dolfijn.

Het is een kopie omdat het origineel, gemaakt door Andrea Verrocchio, wordt bewaard in het Paleis. Oorspronkelijk maakte het standbeeld van de Putto deel uit van de Fontein van de Liefde die zich in de Medici-villa op de heuvels van Florence.

SALON VAN DE VIJFTIEN

Na het passeren De binnenplaats van Michelozzo, je beklimt de monumentale trap naar de eerste verdieping, waar je de immense Salone dei CinquecentoGezien de uitzonderlijke afmetingen – 54 meter lang, 23 meter breed en 18 meter hoog – wordt dit beschouwd als een van de grootste zalen van Italië.

In tegenstelling tot wat algemeen wordt aangenomen, was het niet de Medici wie het bedacht heeft, maar eerder Savonarola, de Dominicaanse monnik die zich met zijn preken fel verzette tegen de corruptie van gouverneurs en de Kerk.

In 1494, na de vlucht van de Medici van Florence veroorzaakt door Savonarola, werd de nieuwe Grote Raad van de Florentijnse Republiek gevormd. De vijfhonderd leden die deze regering vormden, vertegenwoordigden uiteindelijk alle burgers en de macht lag niet langer in handen van een paar gekozen functionarissen.

De bouw van deze indrukwekkende hal werd toevertrouwd aan invloedrijke architecten die zich ook lieten inspireren door de Venetiaanse hal van de Dogenpaleis.

Wanneer Savonarola werd verbrand op de brandstapel vanwege zijn ketterse profetieën, bleef de Grote Raad de Florentijnse Republiek besturen.

Vooraanstaande Florentijnse kunstenaars werden aangetrokken om de voorheen kale ruimte te decoreren Salone dei CinquecentoDe grote fresco's moesten de overwinningen van Florence op haar vijanden verheerlijken.

Leonardo da Vinci en Michelangelo Buonarroti waren de twee Renaissance-genieën die aan deze immense onderneming begonnen. Ze waren niet bepaald goede vrienden, maar concurreerden voortdurend met elkaar. Het is belangrijk om op te merken dat ze niet in dezelfde periode werkten.

SLAG BIJ ANGHIARI DOOR LEONARDO DA VINCI

Leonardo da Vinci om de beroemde te reproduceren Slag bij Anghiari, die plaatsvond in 1440 in de buurt van Arezzo en zag de overwinnende Florentijnen botsen met de VMilanese isconti. Hij experimenteerde met een nieuwe schildertechniek door was met kleuren te mengen. Helaas bleek dit geen goed idee en de kunstenaar kreeg te maken met talloze problemen, waardoor hij uiteindelijk zijn project moest opgeven.

Alleen de karikaturen van dit werk zijn overgebleven, die talloze kunstenaars hebben geïnspireerd, waaronder Rubens. Sommige theorieën veronderstellen echter het bestaan van Leonardoschets op de achterkant van de later gecreëerd frescoOndanks diverse experimenten is er nog geen bevestiging gevonden.

SLAG BIJ CASCINA VAN MICHELANGELO

De Slag bij Cascina was het onderwerp van het fresco dat in opdracht van Michelangelo. In dit geval heeft de kunstenaar ook alleen voorbereidende tekeningen gemaakt omdat hij naar Rome om te werken aan opdrachten van de PausDe verspreide schetsen, die nu in veel grote internationale musea te vinden zijn, beelden de strijd van 1364 tussen de overwinnende Florentijnen en de verslagenen Pisanen.

TERUGKEER VAN DE MEDICI NAAR FLORENCE

Wanneer de Medici keerde terug om over Florence te regeren als hertogenbesloten ze om te transformeren Palazzo Vecchio in hun verblijfplaats. Hoewel de Salone dei Cinquecento behield zijn oorspronkelijke functie, het werd ook de plek waar Cosimo ik ontving ambassadeurs en luisterde naar het volk.

Cosimo, ik toevertrouwd Giorgio Vasari met het aanpassen en uitbreiden van het gebouw. De schilderijen en fresco's waren bedoeld om de militaire heldendaden van de Medici, dus verving hij de onvolledige door Leonardo en Michelangelo.

OVERWINNING VAN COSIMO I BIJ MARCIANO IN VAL DI CHIANA DOOR VASARI

Onder de fresco's die de lange muren van de Salone dei Cinquecento bedekken, bevindt zich:De Slag bij Scannagallo" of MarcianoHet conflict tussen de Florentijnen en de Sienezen vond plaats in 1554 in de Val di Chiana, tussen Arezzo en SiennaVolgens sommige onderzoeken, Leonardo'S onvoltooide Slag bij Anghiari zou nog steeds onder dit fresco kunnen zitten. Velen geloven dat Vasari geprobeerd te behouden Leonardo's werk door zijn fresco op een andere muur te schilderen. Daarom zijn er twee aparte muren met een luchtspleet ertussen.

Ondanks verschillende onderzoeksinspanningen moet er nog steeds een definitief antwoord komen. Er blijven veel twijfels bestaan, vooral met betrekking tot specifieke details die in Vasari's schilderij zijn afgebeeld. Hoewel het erg ver weg is, luidt de microscopische inscriptie op een van de oneindige vlaggen die de strijders vasthouden: "Zoek hier” (Zoek en je zult vinden). Waarschijnlijk wilde Vasari hiermee verwijzen naar het meesterwerk dat onder zijn project verborgen lag.

DECORATIES IN DE SALONE DEI CINQUECENTO

De Salone dei Cinquecento is zo groot dat er nog veel artistieke meesterwerken te bewonderen zijn. De 7 meter hoog verhoogd plafond is samengesteld uit zware vergulde cassettes. Een dichte structuur van trekstangen verbonden met de dakspanten zorgt voor de stabiliteit. De 42 schilderijen ingebed ertussen beelden voornamelijk de glorieuze daden uit van Cosimo ik. De Tribune van Audience, op een verhoogde positie, huisvestte de troon van de hertog. Het lijkt op een Romeinse triomfboog met nissen waarin beelden staan. Het centrum wordt gedomineerd door het beeldhouwwerk van Paus Leo X.

Aan de tegenoverliggende muur biedt het balkon een luchtfoto van de hal en leidt naar andere kamers van het paleis. Reuzenbeelden die Hercules's arbeid flankeert de Salone dei Cinquecento muren op sokkels. Michelangelo'S "Het genie van de overwinning"Het beeld was oorspronkelijk bedoeld voor Graf van Paus Julius II.

KAMERS OP DE EERSTE VERDIEPING VAN PALAZZO VECCHIO

Naast de prachtige Salone dei Cinquecento, er zijn andere mooie kamers op de eerste verdieping van Palazzo Vecchio.

DE STUDIE VAN FRANCESCO I

Ontworpen door Vasari, De studeerkamer van Francesco I is een intieme, smalle en langgerekte ruimte. Het wordt bekroond door een tongewelf, geheel versierd met allegorische en mythologische scènes. Dit was de favoriete plek van de hertog, waar hij zich overgaf aan zijn hobby's. Hij verzamelde sieraden, edelstenen en kleine waardevolle voorwerpen en wijdde zich aan de studie van wetenschappen en alchemie.

De symboliek die in deze studie wordt gebruikt is zeer betekenisvol, omdat het in elk aspect verwijst naar de vier natuurlijke elementen water, lucht, aarde en vuur. Achter de lambrisering van de muren bevonden zich twintig kasten die de schatten van de hertog verborgen, hoewel de meeste verloren waren gegaan. Sommige van deze kastdeuren verborgen geheime doorgangen die leidden naar de hertog's slaapkamer, de Schatkamer, en zelfs buiten het paleis. De bronzen beelden De schilderijen die in nissen boven de kasten zijn geplaatst, hebben als thema natuur en kunst.

DE KWARTAAL VAN LEO X

Leo X's verblijf, gelegen tegenover Franciscus I's studie, bestaat uit kamers. De decoraties herinneren aan de prestaties van de illustere leden van de Medici-familieen hun daden verheerlijken.

Hieronder vallen onder meer de kamers die gewijd zijn aan Kosimo de Oudere, Lorenzo de Grote, Giovanni delle Bande Nere, Paus Leo X, Paus Clemens VIIen Cosimo ikTijdens het bezoek zijn echter slechts drie van deze kamers te bezichtigen, aangezien de overige kamers worden gebruikt als representatieve vertrekken voor de burgemeester van Florence.

De kamer van Cosimo de Oudere, is opgedragen aan de oprichter van de Medici-familie, die Florence economisch en politiek machtig maakte. Cosimo de Oudere leefde van 1389 naar 1469 en was de eerste mecenas die belangrijke openbare werken in Florence sponsorde.

De tweede kamer is gewijd aan Lorenzo de Grotede kleinzoon van Cosimo de Oudere, die leefde van 1449 naar 1492. Hij was ook een kunstliefhebber, wat hem de bijnaam “de Magnifieke” vanwege zijn intellectuele en esthetische kwaliteiten. Hij speelde een belangrijke rol in het promoten van de Florentijnse Renaissance en was een bekwame politicus die overeenkomsten en allianties bevorderde.

De kamer van Leeuw X heeft een prachtige terracotta vloer met het Medici-symbool van de diamanten ring. Deze paus werd gekozen in 1513 en was de zoon van Lorenzo de Magnifieke. Hij breidde de Medici-familie's domeinen, en Rome werd een belangrijk cultureel en artistiek centrum.

Een apart bezoek leidt naar de Hal van de Tweehonderd, oorspronkelijk de Raadzaal of Volkskamer. Het is nog steeds de locatie voor vergaderingen van de gemeenteraad. Het gecofferde plafond is versierd met rozetten en fleurs-de-lis, en de muren zijn bedekt met een cyclus van 20 wandtapijten met scènes uit het verhaal van Jozef. Ze worden nu afwisselend tentoongesteld, maar sommige zijn te vinden in Rome.

MEZZANINE VAN PALAZZO VECCHIO

De tussenverdieping, gelegen tussen de eerste en tweede verdieping, was vroeger het oudste deel van Palazzo VecchioDe kamers op deze verdieping kijken uit op de binnenplaats van Michelozzo, en het was ook de residentie van de langlevende Gonfaloniere Piero Soderini.

Na de restauratie werden de plafonds van deze vleugel van het paleis verlaagd, waardoor een middeleeuwse uitstraling behouden bleef. Tegenwoordig worden in de kamers kunstvoorwerpen tentoongesteld die toebehoorden aan de Amerikaanse verzamelaar Loeser. Hij doneerde ze aan Palazzo Vecchio op een manier worden weergegeven die in overeenstemming is met de Renaissancestijl.

De kamers herbergen sculpturen, schilderijen, artefacten en nog veel meer. De eerste kamer is de terrazzino, met een houten plafond versierd met geometrische en florale figuren. De stenen trap leidt naar de terrazzo, die toegang geeft tot Cosimo ik's studeerkamer, hoewel deze gesloten is voor bezoekers.

Vervolgens komt u in de eetkamer, met zijn open haard en een karakteristieke wandkast, en de cordelijke kamer. De Hal van de Lelies (Sala dei Gigli) ontleent zijn naam aan de houten plafondpanelen versierd met leliemotieven.

TWEEDE VERDIEPING

De hertogelijke appartementen op de tweede verdieping

Het beklimmen van de Scala Grande, een prachtige tongewelfde trap versierd door Vasari met cherubijnen, traliewerken grotesken, bereikt u de tweede verdieping van Palazzo Vecchio.

De verschillende kamers omvatten de Appartementen van de Elementen, de Appartementen van Eleonora , en er zijn ook de kamers van de Priori en de Carte Geografiche (Geografische kaarten).

Appartementen van Elements QUARTIERE DEGLI ELEMENTI

De Appartementen van de Elementen symboliseert mythologische godheden en bevindt zich precies boven de Wijk Leone X, die de machtige gebieden van die tijd vertegenwoordigen. De vijf kamers en de loggia van Saturno vormde Cosimo I's privé-appartementen.

De eerste kamer die je binnenkomt is de Kamer van de Elementen, met een cyclus van fresco's en decoraties gecentreerd rond lucht, water, aarde en vuur. Verschillende allegorieën, zoals gerechtigheid, roemen waarheid, maken het decoratieve geheel compleet.

De Terras van Giunone (Terras van Juno) was oorspronkelijk een loggia, maar werd omsloten om een andere vleugel van het paleis te creëren. Aanvankelijk was er een fontein bedoeld voor deze ruimte, die doet denken aan Verrocchio's “Putto en de dolfijn"in de binnenplaats van MichelozzoHet origineel van dit beeld bevindt zich in deze kamer.

Vervolgens gaat u naar de Kamers van Jupiter en Ops, de vrouw van SaturnusIn dit geval is de prachtige terracotta vloer voorzien van de Medici wapenschild. De Kamer van Ceres herbergt wat antieke meubels, terwijl Kosimo bewaarde kostbare voorwerpen in de Studie van Calliope, en er werden kleine marmeren beelden tentoongesteld in de Studie van Minerva.

In de Kamer van Hercules, vindt u het ronde schilderij van de “Madonna en Kind met de zuigeling Johannes.” Het schilderij is beroemd geworden vanwege de bijnaam “Madonna van de Vliegende Schotel"door een vreemde lichtgevende wolk die op een vliegende schotel lijkt.

De tour van Appartementen van de Elementen (de Quartiere degli Elementi) eindigt met de Terrazzo van Saturno (Terras van Saturnus), met een spectaculair uitzicht op Sint Croce en de omliggende heuvels, met de prominente aanwezigheid van San Miniato al Monte in de verte.

Appartementen van Eleonora in Palazzo Vecchio – QUARTIERE DI ELEONORA

Nadat je het balkon over bent gelopen met uitzicht op de grandioze Sala dei Cinquecento (Zaal van de Vijfhonderd), je komt binnen in de Appartementen van Eleonora di Toledo (kwartieren van Eleonora van Toledo). Eleonora was de vrouw van Cosimo ik en de dochter van de onderkoning van Napels. Ondanks de naam is het deze hertogin nooit gelukt om in deze speciaal voor haar gerestaureerde appartementen te komen wonen, aangezien ze daarvoor al was overleden. De verhalen van mythologische en bijbelse heldinnen inspireren de thema's en decoraties van de kamers in dit gedeelte.

De eerste kamer is de Groene kamer, vernoemd naar de kleur van de muren. Je kunt de Medici-Toledo wapenschild in het midden van het plafond versierd met groteske versieringen. Op één muur is de prachtige ronde schildering van de Madonna en Kind uit de werkplaats van Sandro Botticelli. De volgende kamer, die ook naar de Vasari-corridor, wordt vergezeld door de Kapel van hertogin Eleonora, begrensd door een marmeren portaal en beschilderd met fresco's van Brons.

Hierna volgt de Kamer van de Sabijnen, die diende als wachtkamer voor de dames, en de Kamer van Esther, die werd gebruikt als eetkamer. Het prachtige marmeren bassin dat binnen te zien is, dateert uit een latere periode. De slaapkamer van de hertogin bevond zich in de Kamer van PenelopeDe appartementen van de hertogin eindigen met de Kamer van Gualdrada, waarin zich een antiek meubelstuk bevindt, versierd met mythologische taferelen.

VERKOOP DEI PRIORI (Halls of Priors) EN DELLE CARTE GEOGRAFICHE (Hall of Geographical Maps)

De Zalen van de Priors worden bereikt door via de Appartementen van Eleonora en een lange, smalle gang langs de Arnolfo-toren van binnenuit.

De Dante dodenmasker

Een goed verlichte vitrine herbergt het masker van Dante Alighieri, gecreëerd rond de 16e eeuw. Tijdens zijn leven diende Dante ook twee maanden als prior van Florence in 1300Aanvankelijk werd gedacht dat het een dodenmasker, maar geleerden geloven nu dat het gewoon een afgietsel is van een ander sculptuur van Dante.

KAPEL VAN DE PRIORS

Het oudste deel van Palazzo Vecchio dateert uit de late 13e eeuw en bestaat uit de Zalen van de PriorsIn deze kamers is de Gonfaloniere van Rechtvaardigheid en de prioren van de kunsten bestuurden Florence met een mandaat van slechts twee maanden. Hun privévertrekken bevonden zich destijds in wat later Eleonora's appartement, terwijl de overige hallen institutioneel waren.

De huidige Kapel van de prioren, gewijd aan Sint Bernard, bevindt zich op een andere positie dan de vorige. Het plafond en de muren zijn volledig bedekt met versieringen en stucwerk. De gouden achtergrond, waarop de fresco's zijn uitgevoerd met behulp van een mozaïekachtige schildertechniek, lijkt op een mozaïek. De 32 Latijn inscripties met morele en religieuze principes waren bedoeld om de Voorgangers bij het nemen van verstandige en rechtvaardige beslissingen.

Audiëntiezaal in Palazzo Vecchio, Florence

De plaats waar de Gonfaloniere en de Voorgangers verzameld en ontving hun onderdanen was de PubliekszaalDe fresco's in deze zaal beelden de verhalen uit van Generaal Marcus Furius Camillus, die bevrijdde Rome van de GalliërsHet was de bedoeling om een parallel te trekken tussen de terugkeer van Cosimo I de' Medici aan de regering van Florence na een periode van ballingschap. De deur naar de Zaal van de Lelies is versierd met afbeeldingen van Dante en Petrarca, werken van Sandro Botticelli.

HAL VAN DE LELIES

De Zaal van de Lelies ontleent zijn naam aan de decoratieve lelies op de muren en het plafond, hoewel ze niet Florentijnse leliesIn plaats daarvan vertegenwoordigen ze de Franse Fleur de Lys, gecreëerd als een teken van dankbaarheid voor de loyaliteit van de Welfen aan de Angevins. Het Franse embleem wordt gekenmerkt door zijn gouden en blauwe kleuren en de afwezigheid van de meeldraden die aanwezig zijn in de Florentijnse lelie, die rood en zilver is. De lelie is het symbool van Florence geworden omdat irissen vroeger overvloedig aanwezig waren op de oevers van de Arno en de heuvels.

In deze hal, Donatello's originele bronzen beeld “Judith en Holofernes"staat op een hoog voetstuk, terwijl een exemplaar voor de deur staat Palazzo Vecchio.

ZAAL VAN DE GEOGRAFISCHE KAARTEN

Een portaal met twee pilaren van zwart marmer markeert de ingang van de Hal van Geografische kaarten, in opdracht van de Medici-familieOp hun verzoek werden de zijramen afgedekt om ruimte te maken voor grote kasten rondom de kamer, waarin ze kostbare voorwerpen, wandtapijten en verzamelingen wapens.

De hal heet de Zaal van geografische kaarten vanwege de prachtig versierde deuren met 53 kaarten die de tot dan toe bekende gebieden afbeeldt. De bijzondere wereldbol in het midden van de kamer, die teruggaat tot 1564, werd beschouwd als een van de grootste van zijn tijd.

Als je uit het raam kijkt, zie je het Terras van Bianca Cappello's studeerkamer, de minnares en latere echtgenote van Franciscus IZe genoot ervan om in het geheim te observeren wat er in de Salone dei Cinquecento via een rooster in de muur.

De laatste ruimte die u kunt bezoeken is de Oude Kanselarij, die diende als kantoor van de kanselier, de assistent van de Florentijnse Gonfaloniere. Een van deze kanseliers was Niccolò Machiavelli, bekend als filosoof, politicus en Florentijns diplomaat. Een buste en een schilderij in de kamer herdenken hem.