GIPSOTECA BARTOLINI (Sala Modelek)

Ten Gipsówka Bartolini znajduje się w Galerii Accademia we Florencji, gdzie znajduje się ponad 300 prac gipsowych. Dzieła te pokazują, jak rzeźbiarze przekształcali swoje pomysły w sztukę. Kolekcja ta, nazwana na cześć Lorenza Bartoliniego, opowiada historię rzemieślnika, który ukształtował włoską sztukę XIX wieku.

Bartolini rozpoczął życie w toskańskiej wiosce Vernio. Choć zaczynał skromnie, jego umiejętności w kamieniu otwierały drzwi. W Paryżu uczył się od najlepszych w Académie des Beaux-Arts. Jego wielki przełom nastąpił, gdy siostra Napoleona, Elisa, zauważyła jego pracę. Dała mu szansę, by się sprawdził, i sprawdził się.

Jego sposób pracy wyznaczał nowe szlaki. Zamiast kopiować stare greckie posągi, patrzył na prawdziwych ludzi. Obserwował, jak się poruszają i okazują swoje uczucia. Początkowo innym artystom nie podobało się to nowe podejście. Ale czas pokazał, że miał rację. Młodzi rzeźbiarze przyjeżdżali z Europy, aby uczyć się od niego w Akademii Florenckiej.

Jeden z takich uczniów, Luigi Pampaloni, wziął sobie te lekcje do serca. Stał się znany z tego, że uchwycił, jak ludzie wyglądają i kim są. Można to zobaczyć w jego słynnej statui Galileusza w kościele Santa Croce. Pampaloni kontynuował idee swojego nauczyciela dotyczące naturalnych póz i autentycznych emocji w kamieniu.

Kolekcja pokazuje cały proces tworzenia rzeźb. Znajdziesz małe egzemplarze testowe, które naśladują pełnowymiarowe modele. Niektóre prace przedstawiają członków rodziny Napoleona, opowiadając nam o związku Bartoliniego z francuską rodziną królewską. Inne uchwycą twarze rosyjskich arystokratów i brytyjskich myślicieli, którzy uczynili z Florencji swój drugi dom.

Do najsłynniejszych utworów należy „Fiducia w Dio” (Trust in God), wykonany w 1835 r. Przedstawia młodą kobietę klęczącą w modlitwie, uchwycającą naturalne piękno i głębokie uczucie. Praca ta wskazuje na to, co czyniło Bartoliniego wyjątkowym – jego umiejętność sprawiania, że kamień wygląda na żywy i pełen emocji.

Dziś kolekcja znajduje się w pomieszczeniu o pudrowo-niebieskich ścianach, które wyróżniają biały tynk. Przestrzeń przypomina stary warsztat Bartoliniego w klasztorze San Frediano.

Te prace przetrwały wielką powódź we Florencji w 1966 r., kiedy rzeka Arno zagroziła większości sztuki miasta. Dwoje ekspertów sztuki, Cecilie Hollberg i Carlo Sisi, niedawno odnowiło galerię, aby pokazać te dzieła w najlepszym świetle.

Zwiedzający mogą oglądać te prace, kupując bilet normalny na wystawę Galeria Accademia . Poranne światło sprawia, że rzeźby wyglądają najlepiej. Muzeum pozwala robić zdjęcia bez flesza, a przewodnicy mogą opowiedzieć historie stojące za każdym dziełem. Znaki w różnych językach pomagają wyjaśnić najważniejsze dzieła, a specjalne wycieczki mogą nauczyć Cię jeszcze więcej o tym, jak pracowali ci artyści.

Kolekcja pokazuje coś więcej niż tylko sztukę – opowiada nam o czasach, gdy Florencja była pełna artystów i myślicieli z całej Europy. Te prace gipsowe były czymś więcej niż przedmiotami do ćwiczeń. Były narzędziami dydaktycznymi, pokazującymi uczniom, jak uchwycić ludzkiego ducha w kamieniu. Bartolini a Pampaloni pomógł zmienić sposób, w jaki ludzie postrzegali rzeźbę, odchodząc od sztywnych, klasycznych póz na rzecz czegoś bardziej prawdziwego”.